Το απόγευμα της Τρίτης 13-05-14, μετά από κάλεσμα της Ελευθεριακής Συνδικαλιστικής Ένωσης Ιωαννίνων, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση ενάντια στις εκλογές μπροστά από το κτίριο της περιφέρειας. Στην παρέμβαση μοιράστηκαν αντιεκλογικά κείμενα της ΕΣΕ και της κατάληψης στέγης Σαχίνη 3.
![keimeno_10_-_antiekloges_-_13-05-2015_-_web[1]](https://saxini3.squat.gr/files/2014/05/keimeno_10_-_antiekloges_-_13-05-2015_-_web1.jpg)
το βίντεο "ελληνική κοινότητα Χαϊδελβέργης" σε torrent απο το black-tracker.gr
[youtube]http://youtu.be/cQ0TWcY989Y[/youtube]
το βίντεο "ελληνική κοινότητα Χαϊδελβέργης" σε torrent απο το black-tracker.gr
“Το σπίτι, είναι ένα κτήριο που χρησιμοποιείται για τη στέγαση ανθρώπων.” Απλός ακούγεται ο ορισμός αλλά αυτοί που τους “επιτρέπουμε” να ορίζουν τις ζωές μας, έχουν ορίσει κάπως πιο σύνθετα το αυτονόητο, για εμάς, δικαίωμα στη στέγη.Γι' αυτούς ,τους κύριους και κυρίες, θα πρέπει να πληρώνεις για να ζεις (εφορία,φως,νερό κτλ.).Και αν είσαι καλός νοικοκυραίος και τακτοποίησες όλες τις εκκρεμότητες (χαράτσια,στεγαστικό δάνειο κ.ο.α.) για να βάλεις το κεφάλι σου κάτω από ένα κεραμίδι, οι κυβερνήτες, τραπεζίτες, αφεντικά, κατασκευαστές και όλο το τριγύρω συνάφι τους ,έρχονται με το νόμο για τη πρώτη κατοικία να σου υπενθυμίσουν ότι το σπίτι σου,εν τέλει ποτέ δεν σου άνηκε. Καπιταλισμός λέγεται αυτό και για να ζήσεις πρέπει να δουλεύεις και ας είχες τη ψευδαίσθηση ότι με την απόκτηση ενός σπιτιού θα καθάριζες μια για πάντα.
Για εμάς είναι αυτονόητο πως αγαθά όπως το νερό, το φως αλλά και η στέγη δε χωράνε καμιά διαπραγμάτευση, κανένα παζάρι, κανένα αντίτιμο. Εμείς οι ίδιοι τα έχουμε παράξει και τα παράγουμε και εμείς οι ίδιοι, θα είμαστε οι αποδέκτες αυτών χωρίς τη διαμεσολάβηση του χρήματος ή του όποιου μεσιτικού γραφείου. Άνθρωποι από τα κάτω έχουν χτίσει κτίρια και σπίτια και την υπεραξία που παράγουν την καρπώνονται οι μεγαλοεργολάβοι που με τη σειρά τους εκβιάζουν, με το αζημίωτο πάντα, την ανάγκη μας για στέγη. Γι' αυτό το λόγο, επειδή εμείς, οι καταπιεζόμενοι, οι άστεγοι, οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι φοιτητές, οι επισφαλής εργαζόμενοι αντιλαμβανόμαστε τις ταξικές μας συντεταγμένες εντός της κοινωνίας, επιλέγουμε τη κατάληψη αντί να χορεύουμε στο ρυθμό που επιβάλλει κάθε φορά η κερδοφορία του κεφαλαίου, δηλαδή τώρα ιδιοκτήτης και σε λίγα χρόνια νοικάρης και τούμπαλιν. Φτύνουμε στα μούτρα την ιδεολογία της ιδιοκτησίας και επιλέγουμε συνειδητά την κατάληψη ως μέσο κάληψης των αναγκών μας.
διαλέγουμε την κατάληψη γιατί:
Ως παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου, θέλουμε να έχουμε πρόσβαση σ' αυτον συνολικά και συλλογικά.
Σεβόμαστε τη συλλογική εργασία που απαιτήθηκε για τη κατασκευή όλων των άδειων σπιτιών και δε θέλουμε να τ' αφήσουμε να ρημάζουν μόνο και μόνο για να χτίζουν καινούρια οι κατασκευαστές και να ξανα-κερδοφορούν.
Δε θέλουμε να είμαστε κάτοχοι και ιδιοκτήτες αλλά χρήστες βάση των αναγκών μας.
Γι' εμάς χρήσιμο και προς αξιοποίηση είναι ότι μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των ανθρώπων και όχι ότι καλύπτει τη κερδοφορία των αφεντικών.
Όταν δεν έχουμε στο σβέρκο το ζυγό του ενοικίου και των λογαριασμών, μπορούμε να δουλεύουμε λιγότερο και να σηκώνουμε κεφάλι στους χώρους δουλειάς απέναντι στην εκμετάλλευση των αφεντικών.
Δε θέλουμε να βιάζουμε κι άλλο τη φύση για να αποσπάσουμε κι άλλα οικοδομικά υλικά για ακόμα περισσότερα σπίτια μιας και τα ήδη υπάρχοντα φτάνουν και περισσεύουν.
Δε γουστάρουμε να περνάμε τα ζόρια και τις χαρές της ζωής μόνοι μας κλεισμένοι σ' ένα διαμέρισμα κλουβί.
Δε θέλουμε να φανταστούμε να περνάμε το υπόλοιπο της ζωής μας. Πληρώνοντας: φόρους, νοίκια, χαράτσια, τέλη, δόσεις, λογαριασμούς, έκτακτες εισφορές κλπ κερατιάτικα.
Δε λησμονούμε όσους/ες εξωθήθηκαν στην αυτοκτονία από τα κοράκια των εισπρακτικών εταιρειών, των τραπεζών, των εφοριών.
Δεν ανεχόμαστε κάποιοι να έχουνε πισίνα και άλλοι να μην έχουν ζεστό νερό
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ 400.000 ΑΔΙΑΘΕΤΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΚΑΙ 20.000 ΑΣΤΕΓΟΙ!!!
ΚΑΤΑΛΗΨΗ,ΚΑΤΑΛΗΨΗ,ΚΑΤΑΛΗΨΗ
τέρμα με τα δάνεια, τέρμα με τα νοίκια, φτωχοί, άνεργοι, άστεγοι να μπούμε στα άδεια σπίτια
Ημέρα: Σάββατο 22 Μαρτίου
ΩΡΑ: 12:00 π.μ.
σημείο προσυγκέντρωσης: Πλάτανος
Την Παρασκεύη 02 φλεβάρη 2014, οι καταληψίες της Σαχίνη 3 μαζί με αλληλέγγυους/ες πραγματοποιήσαμε ακόμα μια παρέμβαση έξω από τα κεντρικά της ΔΕΗ στην οδό Κάτσαρη. Ακολουθούν το κείμενο και φωτογραφίες από την παρέμβαση.
Και έρχονται οι μέρες που το να έχεις ρεύμα στο σπίτι είναι πολυτέλεια. Ντους σε ένα λεπτό, σκοινάκι για ζέσταμα, μπουφάν και σκουφί πριν κάτσουμε στη λεκάνη και τακτικές επισκέψεις στο ναό του Αγίου Γεωργίου για να “δανειστούμε” κεριά. Ρε κεριά και λιβάνια σε όσους νομίζουν ότι θα παίζουν με τη ζωή μας. Σε αυτούς που αράζουν έτσι απλά σε σαλέ, ενώ εμείς σκεφτόμαστε πως θα πάμε στον χαλέ.
Είμαστε εμείς, οι άνεργοι, οι επι-σφαγής εργαζόμενοι, οι φοιτητές που βιώνουμε την υποτίμηση τόσο σε οικονομικό όσο και σε διανοητικό επιπέδο. Μας δώσαν φόβο, μας κέρασαν άγχος και μας χάρισαν ψευδαισθήσεις. Και εμείς τι κάναμε; Πλέξαμε την καθημερινότητα μας με αυτά, πιάνοντας φίλη την απάθεια. Αν πάρουμε υπόψιν τη παροιμία για τους φίλους, μάλλον ήρθε ο καιρός να αλλάξουμε παρέες. Αυτοί που μας κατσικώθηκαν στο σβέρκο, κάνοντας τους σκαμνάκι εμείς από τη μεριά μας, είναι ώρα να ξεκουμπίζονται. Ειδάλλως δεν μας βλέπουμε καλά, και όχι, δε φταίει η αιθαλομίχλη.
Μέρα με τη μέρα η επιβίωση μας δυσκολεύει όλο και περισσότερο. Οι τιμές παίρνουν τον ανήφορο και οι όποιοι μισθοί μας τον κατήφορο. Συνεπώς οι ανάγκες μας δυσκολεύονται να καλυφθούν ή πολυ απλά, δε καλύπτονται καθόλου. Μας προκαλεί αναγούλα πια, αυτή η γεύση της καραμέλας που βρίσκεται σε κάθε γραφείο που ζητάμε δουλειά, σε κάθε πάνελ τηλεοπτικού καναλιού, σε κάθε γκισέ τραπεζικού καταστήματος, σε κάθε πολιτικό γραφείο, στο καθιστικό του ΟΑΕΔ. “Έτσι είναι τα πράγματα και η χώρα για να ανακάμψει θέλει θυσίες, πρέπει να σφίξουμε όλοι το ζωνάρι.” Μετά χαράς να σφίξουμε το ζωνάρι κυρίες και κύριοι που αποφασίζετε το πως πρέπει να ζούμε και αν θα ζούμε, για να την περνάτε εσείς και οι όμοιοι σας, όμορφα και φίνα. Ας σφίξει λοιπόν γύρω από τα μποτοξαρισμένα λαιμά σας. Εμείς θυσία δε γινόμαστε για καμιά ελλάδα, για κανένα αφεντικό, για κανέναν τραγόπαπα.
Αγαθά όπως το ρεύμα, το νερό, η υγεία και η παιδεία, καθώς και τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν είναι εμπορεύματα προς πώληση. Είναι αγαθά που κανείς δε πρέπει να τα στερείται. Το να γίνονται δυσπρόσιτα και πολλές φορές να μην είναι δυνατή η χρήση τους εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας, είναι άλλη μια απόδειξη για το που μας γράφουν οι κουμανταδόροι του κράτους πρόνοιας που ζούμε. Σύμφωνα με τα στοιχεία της eurostat το 2007 η τελική τιμή (συμπεριλαμβανομένων έμμεσων και άμεσων φόρων) της κιλοβατώρας στα τιμολόγια της ΔΕΗ κοστολογούνταν στα 0,0661 ευρώ. Το πρώτο εξάμηνο του 2013 είχε φτάσει τα 0,156 ευρώ. Μιλάμε δηλαδή για μια αύξηση της τάξης του +156%. Για περίοδο κρίσης μια χαρά ανεβασμένη η ΔΕΗ. Μια ΔΕΗ που δε διστάζει να αφήσει χωρίς ηλεκτροδότηση σπίτια που δεν βγαίνουν για να πληρώσουν τους υπερτιμημένους λογαριασμούς της. Που εξωθεί τον κόσμο σε διάφορες πατέντες για να ζεσταθεί και να μαγειρέψει θέτοντας τη ζωή του σε κίνδυνο. Όλο και πιο συχνό φανόμενο είναι τα ατυχήματα από αυτοσχέδιους τρόπους θέρμανσης, που κάποιοι από αυτούς έχουν οδηγήσει στο θάνατο.
Εδώ είναι που χρειάζεται ο ωχαδερφισμός και η εθελοτυφλία να πεταχτούν από τη φαρέτρα μας, δίνοντας τη θέση τους στη συνειδητοποίηση και στη μαχητικότητα. Κανένας δε θα νοιαστεί για εμάς εκτός από εμάς. Όσο περιμένουμε να αλλάξουν τα πράγματα από μόνα τους, όσο περιμένουμε να μας λυπηθούν και να μας υπολογίσουν θα βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο. Έχουμε λόγο όλοι μας για τις συνθήκες που μας επιβάλλουν να ζούμε. Δε νοείται εργαζόμενος της ΔΕΗ να κόβει το ρεύμα σε σπίτια άνέργων ή εργαζόμενων και να μην αποδοκιμάζεται. Το δικαίωμα για μια ζωή με αξιοπρέπεια είναι πάνω από κάθε ρημαδιασμένο ρολόι της ΔΕΗ.
Ας απαντήσουμε έμπρακτα με γνώμονα τη θέση μας ως εκμεταλλευόμενοι αυτής της κοινωνίας.
Ας μην αφήσουμε κανέναν ρουφιανό και τσουτσέκι του εκάστοτε εργολάβου, να επιχειρήσει να σταματήσει την ηλεκτροδότηση στο σπίτι μας, στο σπίτι του γείτονα, στα σπίτια όλων μας.