Η διαδήλωση της 18ης Ιουνίου, που προέταξε την υπεράσπιση των καταλήψεων, δεν ήταν απλά και μόνο μια πορεία. Για αρκετό χρονικό διάστημα, οι συνελεύσεις των 3 καταλήψεων ζυμώθηκαν και συζήτησαν πάνω σε θέματα που άπτονται της στέγης και των διαφόρων πτυχών αυτής (ρεύμα, νερό κλπ) από διπλή σκοπιά: τόσο σχετικά με την κινηματική πρακτική και τις διαστάσεις που αυτή λαμβάνει εντός των εγχειρημάτων μας, όσο και με την κοινωνική διάσταση του στεγαστικού προβλήματος ως κεντρικό ζήτημα που διαπερνά τη ζωή, την εργασία και τις σχέσεις των ανθρώπων εντός της καπιταλιστικής οικονομίας, η οποία τείνει να εμπορευματοποιεί κάθε ανάγκη.

Το απόσταγμα των συζητήσεων μας αποτυπώθηκε σε ένα 12σέλιδο φυλλάδιο, που αν και ξεπερνούσε σε όγκο τα συνηθισμένα καλέσματα για πορεία, κρίθηκε απαραίτητο να τυπωθεί σε 6.000 αντίτυπα ώστε να πραγματοποιηθούν παρεμβάσεις/μοιράσματα σε ΔΕΗ, ΔΕΥΑΙ, ΟΑΕΔ, ΙΚΑ και Εφορία. Επίσης, το φυλλάδιο μοιράστηκε πόρτα-πόρτα στοχευμένα σε γειτονιές. Στα πλαίσια της καμπάνιας προπαγάνδισης προχωρήσαμε σε δημόσια μαζική αφισοκόλληση στο σύνολο σχεδόν των τραπεζών στο κέντρο της πόλης, απογευματινές ώρες, με ταυτόχρονο μοίρασμα του λόγου μας

Προ της διαδήλωσης πραγματοποιήθηκε μικροφωνική. Ο άστατος βροχερός καιρός των Ιωαννίνων δεν απέτρεψε περί τους 120 διαδηλωτές/τριες να πορευτούν τόσο στο κέντρο της πόλης (πολυσύχναστοι πεζόδρομοι-αγορά), όσο και στις γειτονιές των 3 καταλήψεων. Η πορεία πέρασε διαδοχικά από την Acta et Verba, τη Σαχίνη 3 και κατέληξε στην Αντιβίωση.

Η κατάκτηση του κοινού λόγου, η ανάπτυξη των πολιτικών σχέσεων και η εφαρμογή των αποφάσεων μας στο δρόμο, αποτελεί κινηματική παρακαταθήκη για το περαιτέρω άνοιγμα των ζητημάτων και τη διοργάνωση μελλοντικών παρεμβάσεων/δράσεων.

ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ

καταληψη Αντιβιωση – καταληψη στεγης Σαχινη 3 – κατάληψη στεγης Acta et Verba

υ.γ. Δυο τινά συμβαίνουν με τους ρεπόρτερς των τοπικών ειδησεoγραφικών(;) blogs: είτε γράφουν ό,τι τους κατέβει, είτε έχουν πρόβλημα με την όρασή τους. Στην πρώτη περίπτωση συνιστούμε να εγκαταλείψουν το ρεπορτάζ και να ασχοληθούν με τη μυθιστοριογραφία, αν και δεν είναι ίδια τα λεφτά. Στη δεύτερη περίπτωση τους συνιστούμε να κοιταχτούν σε κάποια αυτοοργανωμένη δομή υγείας. Εκεί σίγουρα είναι δωρεάν.

Ύστερα από συζητήσεις και προετοιμασίες αρκετών εβδομάδων, οι 3 καταλήψεις της πόλης μας,  Αντιβίωση, Acta et Verba και Σαχίνη 3, προχωρούμε στη διοργάνωση διαδήλωσης υπέρ των καταλήψεων. Παρατίθεται η αφίσα του καλέσματος και ακολουθούν τα συνοδευτικά κείμενα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Στην πόλη που ζούμε δεν είναι όλα τα σπίτια ίδια. Φαντάζει απίστευτο, αλλά υπάρχουν 3 σπίτια που η χρήση τους δεν προϋποθέτει στεγαστικό δάνειο από την τράπεζα, τίτλους ιδιοκτησίας από το υποθηκοφυλακείο ή γεμάτο πορτοφόλι για να τα νοικιάσεις. Αυτά τα 3 σπίτια είναι οι 3 καταλήψεις των Ιωαννίνων. Στο μώλο η Κατάληψη Αντιβίωση και στον πλάτανο οι καταλήψεις στέγης Σαχίνη 3 και Acta et Verba. Μπορεί να είναι λίγες, αλλά δεν είναι μόνες. Αποτελούν κομμάτι μιας πρακτικής που είναι απλωμένη σε κάθε γωνιά της χώρας, ως μέσο που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του αγώνα για να καλύψουν τη βασική τους αναγκη για στέγη, και όχι μόνο.

Τι το ιδιαίτερο έχουν αυτά τα σπίτια;

Στο σύστημα που ζούμε, τον καπιταλισμό, κάθε αντικείμενο που παράγεται δεν μας προσφέρεται απλόχερα για χρήση, αλλά προορίζεται να πουληθεί και να αγοραστεί. Μόνο εάν έχεις τα απαιτούμενα χρήματα σου επιτρέπεται να τα χρησιμοποιήσεις, ακόμα κι αν αυτά είναι βασικά για την επιβίωση σου. Έτσι και με τα σπίτια: μόνο εφόσον κάποιος αγοράζει και κάποιος κερδοφορεί, μπορεί το εμπόρευμα-κατοικία να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη της ανάγκης για στέγη. Ασχέτως εάν το νοικιάζεις με το μήνα, το ξεπληρώνεις στην τράπεζα ή σε κατασκευαστή, ή το πληρώνεις κατ’ έτος στην εφορία. Τα κατειλημμένα σπίτια δεν έχουν ανταλλακτική αξία. Η μόνη τους αξία, που δε χωρά στα πλαίσια της αγοράς, είναι η ίδια τους η χρήση, για την κάλυψη της ανάγκης μας χωρίς τη μεσολάβηση του χρήματος. Για να μένουμε σε αυτά δεν κερδοφορεί κανένας. Δεν είμαστε ούτε νοικάρηδες, ούτε ιδιοκτήτες.

Στα κατειλημμένα σπίτια ανθίζει ένας άλλος αξιακός κώδικας. Οι καταλήψεις είναι τόποι όπου οι ανθρώπινες σχέσεις δε διέπονται από τον ανταγωνισμό, την επίτευξη κέρδους, την με κάθε μέσο κοινωνική άνοδο. Αντίθετα, εκεί μέσα, προσπαθούμε να απαντάμε στα ερωτήματα που θέτει η ίδια η ζωή με έμφαση στην ελευθερία, το σεβασμό, την ισότητα, την αλληλοβοήθεια, τη συνεργασία, την κοινοκτημοσύνη, έξω από και ενάντια στα πατροπαράδοτα σχήματα της ελληνορθόδοξης πατριαρχικής και πυρηνικής οικογένειας. Οι καταλήψεις είναι το πεδίο εντός του οποίου οι απαντήσεις στους καθημερινούς εκβιασμούς της κυριαρχίας, δε δίνονται με γνώμονα το φιλοτομαρισμό, την ατομική ανέλιξη και το προσωπικό βόλεμα. Οι καταλήψεις, ως κομμάτι ενός συνολικότερου κινήματος, αντανακλούν τις προθέσεις μας για τη δημιουργία ενός κόσμου χωρίς εκμετάλλευση, καταπίεση και πάσης φύσεως διαχωρισμούς.

Γιατί ενοχλούνε αυτά τα σπίτια;

Οι καταλήψεις είναι η δικιά μας απάντηση στο βασικό ερώτημα “πως στεγαζόμαστε;”, όπως αυτή υπαγορεύεται από τις πολτικές μας θέσεις ενάντια στην ιδιοκτησία, το βασίκο στήριγμα της καπιταλιστικής-εκμεταλλευτικής κοινωνίας. Για εμάς είναι απαράδεκτο να πληρώνουμε για να ζούμε, πόσω μάλλον όταν ο συνολικός αριθμός κατοικιών που σαν κοινωνία έχουμε παράξει, αρκεί για να στεγάσει όλους εμάς και άλλους τόσους. Είναι κάτι παραπάνω από γνωστό, ότι χιλιάδες κατοικίες παραμένουν αδιάθετες από τράπεζες, κατασκευαστές και ιδιοκτήτες, με σκοπό να κρατιέται ψηλά η τιμή του εμπορεύματος-κατοικία στην αγορά στέγης. Μια τρανή απόδειξη πως κύριο μέλημα είναι η κερδοφορία και όχι η κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Η προστασία της κερδοφορίας, μέσω της κατοχύρωσης της ιδιοκτησίας, υπήρξε διαχρονικό μέλημα των κρατικών πολιτικών, ανεξάρτητα με το προφίλ που κάθε κυβέρνηση υιοθετεί: συντηρητικό ή σοσιαλιστικό, φιλολαϊκό ή εκσυγχρονιστικό, φιλελεύθερο ή ανθρωπιστικό. Όμως η δική μας πρόταση, που έχει εφαρμογή και στην πράξη, έρχεται να τα ανατρέψει όλα αυτά. Η κατάληψη άδειων κτιρίων βάζει μπροστά την ανθρώπινη ανάγκη κι όχι την κερδοφορία, τη χρήση κι όχι την ιδιοκτησία, το “εμείς” κι όχι το “εγώ”.

Η αντικαπιταλιστική πρακτική της κατάληψης αποτελεί βόμβα στα θεμέλια του κόσμου της ιδιοκτήσιας. Γι’ αυτό και η καταστολή τους ανέκαθεν υπήρξε μέλημα των κυβερνήσεων. Από την εποχή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και τις επιθέσεις στις καταλήψεις με ιδεολογικό όχημα τις “εστίες ανομίας”, στην εποχή ΣΥΡΙΖΑ και τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις με πρόφαση τη χρήση των κατειλημμένων κτιρίων για “κοινωφελείς σκοπούς”, το διακύβευμα παραμένει ίδιο: η προστασία της ιδιοκτησίας, η αποκατάσταση της ισορροπίας της αγοράς και πάνω απ’όλα το τσάκισμα κάθε φωνής αντίστασης. Έτσι εξηγείται η εκκένωση της Acta et Verba στα Ιωάννινα στις 06/04/15 (επανακαταλήφθηκε στις 11/04/15), η εκκένωση της κατάληψης Ντουγρού στη Λάρισα στις 10/05/15, η περικύκλωση με ΜΑΤ της κατάληψης Κένταυρος στη Ν.Φιλαδέλφεια στις 18/04/15, η διακοπή ηλεκτροδότησης στην κατάληψη Σχολείο στη Θεσσαλονίκη και οι προσπάθειες του δήμου Ζωγράφου για μετεγκατάσταση του ωδείου στο χώρο της κατάληψης Βίλα Ζωγράφου.

Προσφάτως δημοσιεύματα τοπικών εφημερίδων βάζανε στο στόχαστρο το κτίριο της Αντιβίωσης ως καταλληλότερο τόπο για τη μετεγκατάσταση των νηπιαγωγείων που μένουν άστεγα εξαιτίας της δημιουργίας αρχιτεκτονικής σχολής στο κέντρο της πόλης. Η δημοτική αρχή Μπέγκα – Κολόκα προσπάθει να κάνει πράξη το διακαή πόθο για εκκένωση της Αντιβίωσης, δημιουργώντας την πλασματική εικόνα πως οι “κακοί αναρχικοί στερούνε από τα παιδάκια τη μόρφωσή τους”. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια: δεν είναι η πρώτη φορά που η Αντιβίωση μπαίνει στο στόχαστρο. Μικρή είναι η πόλη κι όλοι γνωρίζουν, την “αξιοποίηση” της Αντιβίωσης για τους 17 μήνες που το κτίριο έμεινε στα χέρια του κράτους. Όσο είδαμε πρότυπο ιατρικό κέντρο στα κτίρια του παλιού Χατζηκώστα, άλλο τόσο θα δούνε τα παιδάκια νηπιαγωγείο!

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό…

Οι καταλήψεις δεν είναι μόνο το σπίτι κάποιων ανθρώπων. Οι καταλήψεις στεγάζουν πολλές από τις διεργασίες του κινήματος. Ειδικά στην Αντιβίωση, όπου ο χώρος το επιτρέπει, στο ισόγειο της αναπτύσσεται ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, πολιτικού και πολιτιστικού περιεχομένου. Πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες στεγάζουν τις συνελεύσεις τους. Αμέτρητες εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, συζητήσεις και προβολές ταινιών έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν το έναυσμα για πολιτική ζύμωση και δράση. Φιλοξενήθηκαν αυτοοργανωμένες συναυλίες, γλέντια, πάρτυ και θεατρικές παραστάσεις, από τα οποία πέρασαν χιλιάδες άνθρωποι χωρίς ποτέ να πληρώνουν είσοδο, χωρίς face control και φυσικά χωρίς χορηγούς. Οι καταλήψεις αποτελούν χώρο στέγασης υποδομών από τυπογραφεία, βιβλιοθήκες, μουσικά studio και εργαστήρια, μέχρι ιατρεία και ελευθεριακούς παιδικούς σταθμούς. Επιπλέον, οι καταλήψεις έχουν υπάρξει ασφαλείς τόποι για πολιτικούς πρόσφυγες και μετανάστες που αντιμετωπίζουν τις ρατσιστικές πολιτικές του ελληνικού κράτους.

Αντί επιλόγου

Χαιρόμαστε που με την πρακτική της κατάληψης αποτελούμε κι εμείς ένα μικρό εμπόδιο στη λειτουργία του κράτους και του κεφαλαίου. Αναγνωρίζουμε την ύπαρξη τους ως στοιχείο πλούτου του κινήματος και θα τις υπερασπιστούμε ως κομμάτι του. Ο πολλαπλασιασμός και η επέκταση τους δημιουργεί πραγματικό πρόβλημα στους καταπιεστές και στους εκμεταλλευτές μας. Η ύπαρξή τους βρίσκεται στην αντίπερα όχθη από τα κυρίαρχα πρότυπα, το lifestyle, οι νόρμες της κανονικότητας και η κουλτούρα που απορρέει από αυτά. Μέσα από αυτές μπορούμε να σηκώνουμε καλύτερα το ανάστημα μας απέναντι στα αφεντικά, να γινόμαστε αποτελεσματικότερες στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, στο δρόμο για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

---

Μπορείτε να διαβάσετε όλα τα κείμενα του 12σέλιδου που τυπώθηκε σε 6.000 αντίτυπα στην τυπογραφική κολλεκτίβα Druck! στη Θεσσαλονική, εδώ

Σήμερα Παρασκευή 29/05 κρεμάστηκαν στην πόλη των Ιωαννίνων απ’ τους/τις καταληψίες της Αντιβίωσης, της Σαχίνη 3 και της Acta et Verba πανό σε αλληλεγγύη στην κατάληψη Ντουγρού, στη Λάρισα, που εκκενώθηκε στις 10/05, μία μόλις ημέρα μετά την κατάληψη του κτιρίου.

Παραθέτουμε το κείμενο της κατάληψης Ντουγρού, μετά την εκκένωση της:

Το Σάββατο 9/5 στις 8 το πρωί μία ομάδα συντρόφων-φισσών, από τον ευρύτερο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο, μπήκαμε στο εγκαταλειμμένο επί 30 χρόνια σπίτι που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Ασκληπιού και Οικονόμου εξ Οικονόμων.

Την Κυριακή 10/5 στις 12:30 το μεσημέρι εμφανίστηκαν ξαφνικά πάνοπλες οι δυνάμεις της αστυνομίας ΟΠΚΕ, ΜΑΤ, ασφαλίτες και όλη η ηγεσία των μπάτσων της Λάρισας. Επίσης, επί της Ασκληπιού ήρθε να συμπληρώσει το σκηνικό ένα όχημα της πυροσβεστικής. Επικεφαλής της επιχείρησης ήταν ο διευθυντής της αστυνομικής διεύθυνσης Λάρισας Αγάκος με συνοδεία εισαγγελέα. Μαζί τους ήταν και ένα άτομο φερόμενο ως ιδιοκτήτης του σπιτιού ο όποιος χωρίς χαρτιά και αποδεικτικά για την ιδιοκτησία επαναλάμβανε στην πόρτα ότι «το σπίτι είναι ιδιοκτησία του και ότι βρίσκεται υπό κατάληψη» απαιτώντας την αποχώρησή μας. Να σημειωθεί ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς του σπιτιού, καθώς και το κατά πόσο ο συγκεκριμένος είχε λόγο πάνω στο σπίτι ήταν και παραμένουν αβάσιμα, χωρίς επίσημα ιδιοκτησιακά στοιχεία. Παρόλα αυτά, αν και η συγκεκριμένη περίπτωση αφορά μια υποτιθέμενη διαφορά μεταξύ ιδιωτών[1], η κατάληψη εκκενώθηκε και 26 σύντροφοι προσήχθησαν χωρίς δυνατότητα απαγγελίας καμιάς κατηγορίας. Επιπλέον, από τη μεριά του ο δήμαρχος Καλογιάννης, με τη δήλωση του στο δημοτικό ραδιόφωνο ότι δεν ασκήθηκε βία εκ μέρους της αστυνομίας, αφενός ψεύδεται και αλλοιώνει τα γεγονότα της εκκένωσης και αφετέρου νομιμοποιεί κοινωνικά την επιχείρηση των μπάτσων στα αυτιά των ακροατών.

Εντυπωσιακό είναι ότι δύο μέρες μετά σε προγραμματισμένη επίσκεψη του Πανούση στη Λάρισα, δήμαρχος και μπάτσοι έδειξαν το καλό τους πρόσωπο περήφανοι ότι διαφυλάσσουν το νόμο και την τάξη στην πόλη.

Είναι ξεκάθαρο ότι σε ένα καθεστώς σύγχρονου ολοκληρωτισμού η εξουσία και κάθε διαχειριστής της, κάθε κράτος δεξιό ή αριστερό, χρησιμοποιεί μηχανισμούς για να καταστέλλει οτιδήποτε την απειλεί. Επιχειρεί να καταστέλλει οποιαδήποτε μορφή αντίστασης και αγώνα, οποιονδήποτε αποφασίζει να αυτοοργανωθεί και να αγωνιστεί. Τάσσεται ενάντια σε οποιονδήποτε πυρήνα εξωτερικεύει μια φωνή επικίνδυνη για την κυρίαρχη ιδεολογία. Πρόσφατα παραδείγματα υπάρχουν πάρα πολλά. Είναι η εκκένωση της κατάληψης στέγης «Acta et Verba» στα Γιάννενα, η διακοπή ρεύματος στον Ε.Κ.Χ. «Σχολείο» στη Θεσσαλονίκη, η απειλή εκκένωσης της Βίλας Ζωγράφου και της κατάληψης «Κένταυρος». Επιπλέον, ας μην ξεχνάμε την εισβολή των ΜΑΤ στην κατάληψη της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ και την καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Χαρακτηριστική είναι και η καταστολή που υπέστησαν στις Σκουριές οι κάτοικοι που διαμαρτύρονταν κατά των μεταλλείων χρυσού, ανοίγοντας το δρόμο για την κερδοφορία της El Dorado. Βέβαια παραδείγματα υπάρχουν και άλλα, ακόμα και σε καθημερινό επίπεδο. Κράτος και κεφάλαιο, λοιπόν, καταστέλλουν για τη διατήρηση της συνέχειας τους.

Ωστόσο, η εξουσία άλλοτε αποποιείται κατ’ επίφαση το βίαιο προσωπείο της καταστολής και άλλοτε υιοθετεί ένα διαφορετικό, το οποίο φροντίζει να αποπολιτικοποιεί τους αγώνες και να τους αφομοιώνει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση και την αλλοτρίωση ριζοσπαστικών πράξεων και προταγμάτων. Για όλα τα παραπάνω, σαν κατάληψη Ντουγρού θα είμαστε αντίθετοι σε κάθε λογική αφομοίωσης (παραχώρηση χώρου, άδεια).

Επιλέξαμε να πράξουμε το εγχείρημα αυτό στην Λάρισα παρόλο που βιώσαμε στο παρελθόν καταστολή τόσο με εκκένωση και γκρέμισμα της κατάληψης ΙΚΑ το 2007, που βρισκόταν ένα στενό πιο πάνω, καθώς και με την δίωξη με τον τρομονόμο 15 ανηλίκων το 2008.

1 Σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο, σε διαφορά μεταξύ ιδιωτών δεν δικαιολογείται η παρέμβαση της αστυνομίας. Πρέπει να ακολουθηθεί μια δικονομική διαδικασία που προβλέπει ασφαλιστικά μέτρα από τον ιδιοκτήτη, αναγγελία έξωσης από δικαστικό επιμελητή και στη συνέχεια παρέμβαση μπάτσων. Από ό,τι φάνηκε όμως η αστυνομία της Λάρισας μπορεί και αυτενεργεί στα πλαίσια της αυτονομίας της.

Να τονιστεί ότι η Λάρισα αποτελεί κοινωνικό πείραμα, καθώς κάθε νέος κατασταλτικός νόμος έρχεται να εφαρμοστεί πρώτα εδώ βλέπε τρομονόμος, λευκά κελιά. Αποτελεί, επίσης, υπόδειγμα συντηρητισμού λόγω της ύπαρξης πολλών στρατιωτικών μονάδων μέσα στον αστικό ιστό. Επιπροσθέτως, κάθε αστυνομικός διευθυντής βλέπει τη μετάθεση του ή τη θητεία του στην Λάρισα ως ένα σταυροδρόμι για την επαγγελματική του ανέλιξη. Με βάση τα παραπάνω, δεν μας προκαλεί έκπληξη η παράνομη-ακόμα και για τη δική τους νομιμότητα-υπερπαραγωγή της αστυνομικής διεύθυνσης να καταστείλει το αυτοοργανωμένο εγχείρημα της κατάληψης «Ντουγρού».

Εμείς θεωρούμε, ότι η κατάληψη ενός κτηρίου αμφισβητεί ριζικά την ατομική ιδιοκτησία, βασιζόμενη στις ιδέες του αναρχισμού και του κομμουνισμού, πως οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αυτόν συνολικά και συλλογικά. Πρόταγμά μας είναι η χρήση, αντί της κατοχής, βάσει των κοινωνικών αναγκών και η έμπρακτη και άμεση αντίσταση στον ίδιο τον θεσμό της ιδιοκτησίας. Έτσι λοιπόν, με την κατάληψη μετατρέπουμε ένα άψυχο κτήριο σε πυλώνα αλληλεγγύης, προωθώντας τη συλλογική ζωή, τη συμβίωση, την αλληλοβοήθεια.

Υπερασπιζόμαστε την πολιτική αυτή πράξη καθώς θεωρούμε ότι κανένα σπίτι δεν πρέπει να μένει εγκαταλειμμένο. Η κατοικία, το ρεύμα και το νερό είναι κοινωνικά αγαθά και άρα θα έπρεπε να ανήκουν σε όλους. Γι’ αυτό αρνούμαστε να υποκύψουμε στη βαρβαρότητα των κρατικών μηχανισμών που σφραγίζουν χιλιάδες άδεια εγκαταλειμμένα σπίτια, τη στιγμή που μεγάλο ποσοστό του κόσμου αποτελούν άστεγοι, άποροι ή ανίκανοι να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες.

Δεν έχουμε αυταπάτες. Είτε δεξιός είτε αριστερός ο διαχειριστής της εξουσίας (κεντρικής ή δημοτικής) θα βρίσκεται εναντία σε οτιδήποτε ριζοσπαστικό και από τα κάτω το οποίο μπορεί να κλονίσει την ίδια του την ύπαρξη. Κανένας δήμος και κανένα κράτος δε θα αποτελούν διοργανωτές της ζωής μας κρίνοντας και καθορίζοντας τις εκάστοτε ανάγκες του κοινωνικού συνόλου.Σε κάθε τι μας καταστέλλει, εμείς θα απαντάμε από τα κάτω και αυτοοργανωμένα. Και η απάντηση μας θα έρχεται μαζικά σε δρόμους, αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και καταλήψεις με διαρκή αγώνα μέχρι την κοινωνική απελευθέρωση.

5 μέρες, όλες κι όλες, άντεξε η κατασταλτική μεθόδευση εναντίον των γειτόνων μας της κατάληψης Acta et Verba. 5 μέρες γεμάτες συζητήσεις, ζυμώσεις, δράσεις, προγραμματισμό. 5 μέρες προετοιμασίας για την επανακατάληψη, για την κινηματική απάντηση στις κρατικές κινήσεις. Η αξιοπρεπής στάση του συντρόφου καταληψία που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη και η ίδια η ανακατάληψη, πέρα από την επιτυχημένη της έκβαση, αποτελεί παρακαταθήκη για το ανταγωνιστικό κίνημα στην πόλη μας.

Αντιγράφουμε από το site των γειτόνων μας

 

Eκκένωση της κατάληψης στέγης Acta et Verba

Σήμερα, ένα μήνα μετά την κατάληψη της εγκαταλελειμμένης μονοκατοικίας στην οδό Κουρεμένου 5, αστυνομικές δυνάμεις, παρουσία εισαγγελικών αρχών, εκκένωσαν το σπίτι, προβαίνοντας σε μία σύλληψη, μία προσαγωγή και τον ξυλοδαρμό συντροφισσών και συντρόφων.

Το μόνο που έχουμε να δηλώσουμε προς το παρόν είναι: ούτε βήμα πίσω…

 

Ανακατάληψη της Acta et Verba

Στη γειτονιά μας, τους ανθρώπους που κατοικούν στην περιοχή του Πλατάνου, του Άλσους και της Καραβατιάς, η κατάληψη της εγκαταλελειμμένης μονοκατοικίας στον αριθμό πέντε της οδού Κουρεμένου είναι γνωστή εδώ και ένα περίπου μήνα. Η πολιτική και δημόσια αυτή πράξη ήταν προϊόν της ανάγκης μας να στεγαστούμε, αλλά και της επιθυμίας μας ν΄αποτελέσουμε, με το λόγο και τις πρακτικές μας, ένα ακόμη ζωντανό πολιτικό κύτταρο στον ιστό της πόλης των Ιωαννίνων.

Μπήκαμε σ’ ένα σπίτι που έστεκε παρατημένο εδώ και 15 τουλάχιστον χρόνια, δουλεύοντας εντατικά και συλλογικά, ώστε ν’ αποτελέσει μία ζωντανή κατοικία, ανθρώπων που είτε είναι επισφαλώς εργαζόμενοι, είτε άνεργοι. Αντίθετα με το κράτος και τους τραπεζίτες, εμείς δεν πετάξαμε ανθρώπους στο δρόμο, ούτε «πήραμε» το σπίτι κανενός. Στεγαστήκαμε, κόντρα στους εκβιασμούς των δανείων και των ενοικίων, κόντρα στη λογική που θέλει τη στέγη και όλα τα αναγκαία προς επιβίωση αγαθά ως εμπορευματοποιημένα προϊόντα, ανταλλάξιμα με πολυετή μόχθο.

Τι έγινε στις 6 Απρίλη;

Στις 6 Απριλίου, την πόρτα του σπιτιού χτύπησαν οι δυνάμεις του νόμου και της τάξης – αυτοί που διατείνονται πως υπερασπίζονται το δίκαιο. Σ’ αυτή την περίπτωση, το δίκαιο, την εκκένωση δηλαδή ενός σπιτιού που ανακαινίστηκε με κόπο ώστε να χρησιμοποιηθεί απ’ αυτούς που το έχουν ανάγκη και την παράδοση του, και πάλι, στη φθορά του χρόνου και της εγκατάλειψης, ανέλαβαν να εκπροσωπήσουν ο πληρεξούσιος δικηγόρος Χ.Κακοσίμος, η εισαγγελέας Σωτηρίου και πλήθος αστυνομικών δυνάμεων.

Τη στιγμή που ένας εξ ημών που βρισκόταν στο σπίτι αρνούνταν να διαφύγει, όπως τον προέτρεψε η εισαγγελέας, και επέλεξε να υπερασπιστεί δημόσια, με τη σύλληψη του, την πολιτική πράξη της κατάληψης στέγης, ο νόμος φορούσε κράνη και κρατούσε κλομπ, στρατιωτικοποιώντας τη γειτονιά.

Η αστυνομική συμμορία, λοιπόν, έδεσε με χειροπέδες έναν από εμάς και αφού έψαξε όλο το σπίτι, διαλύοντας το πρόχειρο νοικοκυριό που είχαμε στήσει, πέταξε τα πράγματα έξω απ’ αυτό. Κάποια από τα όργανα της «τάξης» μάλιστα αποδείχθηκαν μακρυχέρηδες, αδυνατώντας ν’ αντισταθούν στη θέα του αστρονομικού ποσού των 90 ευρώ που βρήκαν σε κουτί οικονομικής ενίσχυσης της αντιεξουσιαστικής εφημερίδας Άπατρις, διαπράττοντας οι ίδιοι αυτό που προσάπτουν σ’ εμάς, δηλαδή την κλοπή. Δε δίστασαν να επιτεθούν με αγριότητα στις αλληλέγγυες και τους αλληλέγγυους που συγκεντρώθηκαν έξω απ’ το σπίτι διαταράσσοντας οι ίδιοι την οικιακή και κοινωνική ειρήνη, για την οποία κατηγορούν το άτομο που συνέλαβαν. Εν κατακλείδι, για να επανέλθει η…τάξη κι η ασφάλεια στην γειτονιά, χρειάστηκε να πέσει κάμποσο ξύλο, να πάει μια συντρόφισσα στο νοσοκομείο με ράγισμα στο χέρι, να γίνει μια προσαγωγή και μία σύλληψη.

Απάντηση μας η ανακατάληψη της Acta et Verba / Κουρεμένου 5

Δεν ήρθαμε στην Κουρεμένου 5 για πλάκα. Δεν πρόκειται να αφήσουμε το μεράκι και τον κόπο μας να πάνε χαμένα.. Με τη βοήθεια και την αλληλεγγύη των συντρόφων/ισσών μας, στις 11 Απρίλη, ξαναμπήκαμε στο σπίτι και θα συνεχίσουμε χωρίς κανένα άγχος τις δουλειές που είχαμε δρομολογήσει. Εξάλλου οι καταλήψεις δεν στηρίζονται μονο απο αυτούς κι αυτές που κατοικούν σ’ αυτές κι αυτό καλά θα κάνουν να το υπολογίζουν κράτος-μπάτσοι και δικαστές. Δε μας φοβίζουν ουτε οι συλλήψεις, ουτε τα δικαστήρια, ουτε οι τραμπουκισμοί. Αφού άνοιξαν πόλεμο μαζί μας…«ας πρόσεχαν»*!

ΔΕΝ ΤΟ ΚΟΥΝΑΜΕ ΡΟΥΠΙ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ – Η ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΥ 5 ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

κατάληψη στέγης Acta et Verba / Κουρεμένου 5

*η φράση που χρησιμοποίησε η εισαγγελέας όταν διαμαρτυρηθήκαμε για το ψείρισμα των χρημάτων του ταμείου

Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο που μοιράστηκε στη γειτονιά εδώ